Łuszczyca stóp to jedna z postaci klinicznej łuszczycy zwykłej, która wiąże się z zajęciem niedużej powierzchni skóry części dystalnych kończyn. Ze względu na charakterystyczną lokalizację zmian, uznawana jest za jedną z najbardziej dokuczliwych form łuszczycy, wpływającej na utrudnienia z poruszaniem się.
Łuszczyca brwi to jedna z form łuszczycy skóry gładkiej twarzy. Ze względu na specyficzną lokalizację zmian, postrzegana jest jako defekt kosmetyczny. Wielu pacjentów przyznaje, że uaktywnione wykwity powodują u nich duży dyskomfort psychiczny.
Łuszczyca miejsc intymnych to stosunkowo rzadka odmiana łuszczycy, która dotyczy osób w każdej kategorii wiekowych.
Pojawia się coraz więcej badań związanych z wykonywaniem tatuażu u pacjentów z łuszczycą. Wynika z nich, że nie tylko atrament jest uznawany za jedną z metod uaktywniających stany zapalne ale również sam sposób wykonywania tatuażu, który z perspektywy medycznej postrzegany jest jako kontrolowane uszkodzenie naskórka.
Łuszczyca pospolita (z łac. psoriasis), to choroba skóry, która dotyczy nawet 2% mieszkańców Europy. Jest to schorzenie przewlekłe i uciążliwe, które nierzadko znacząco obniża jakość życia dotkniętej nim osoby.
Badania pokazują, że w odróżnieniu od klasycznej postaci łuszczycy plackowatej, uaktywnienie łuszczycy kropelkowatej jest ściśle związane z czynnikami środowiskowymi. Zaliczamy do nich m.in. zakażenia paciorkowcami, które uznawane są czynnik wyzwalający pojawienie się skórnych wykwitów.