Łuszczyca kropelkowa (kropelkowata) - zdjęcia, dieta i leczenie

Jak donosi National Psoriasis Foundation łuszczyca kropelkowata to jedna z odmian łuszczycy, u której zmiany zapalne pojawiają się w trakcie, lub zaraz po przebytych infekcjach - zazwyczaj górnych dróg oddechowych. Choć nie ma to konkretnych dowodów, wielu lekarzy skłania się ku temu, że nieprawidłowa dieta może również wyzwalać łuszczycę kropelkowatą.

Czym jest łuszczyca kropelkowata?

Łuszczyca kropelkowa, zwana również drobnogrudkową, charakteryzuje się powstaniem na skórze małych, drobnych wykwitów o średnicy nie przekraczającej kilku milimetrów. Pojawia się na skórze nagle i najczęściej w wyniku przebytego zakażeniach paciorkowcowych gardła czy migdałków podniebiennych. Jest to typowa postać łuszczycy, która jest najczęściej diagnozowana i leczona wśród dzieci.

Badania pokazują, że w odróżnieniu od klasycznej postaci łuszczycy plackowatej, uaktywnienie łuszczycy kropelkowatej jest ściśle związane z czynnikami środowiskowymi. Zaliczamy do nich m.in. zakażenia paciorkowcami, które uznawane są czynnik wyzwalający pojawienie się skórnych wykwitów.

Zdjęcia łuszczycy kropelkowatej

Łuszczyca kropelkowa na nogach

Łuszczyca kropelkowa może być zlokalizowana na całym ciele, choć zazwyczaj pojawia się ona na kończynach dolnych. Wykwity mają postać wysiewnych grudek, które są licznie rozsiane na skórze. Ogniskom może towarzyszyć rumień oraz intensywne uczucie świądu prowadzące do nadmiernego drapania. W efekcie dochodzi do uszkodzenia naskórka i jego pękania.

Łuszczycę drobnogrudkową na nogach ceccuche gwałtowny wysiew licznych krostek. Pacjenci cierpiący na chorobę narzekają również na szereg objawów współtowarzyszących np.

• podwyższona temperatura ciała,
• dreszcze,
• złe samopoczucie,
• zaburzenia białkowe i elektrolitowe.

Po ustąpieniu krost na nogach, typowe dla łuszczycy kropelkowe jest utrzymywanie się przez dłuższy czas stanu zapalnego objawiającego się w formie skórnego rumienia lub zasinienia.

Łuszczyca kropelkowa u dzieci

Łuszczyca kropelkowa u dzieci to najczęstsza postać łuszczycy wieku dziecięcego. Dermatolodzy podkreślają, że w przypadku najmłodszych choroba ma zdecydowanie łagodniejszy przebieg niż u dorosłych.

Co należy wiedzieć o łuszczycy kropelkowatej u dzieci:

• choroba dotyczy częściej dziewczynek, niż chłopców,
• zmiany skórne są cieńsze, miękkie,
• wykwity nie są pokryte dużą ilością łuski,
• zlokalizowana może być na całym ciele.

Z obserwacji medycznych wynika, że skóra dzieci lepiej reaguje na preparaty podawane miejscowo w formie emolientów, glikosteroidów czy cygnoliny. Leczenie dobiera się zawsze indywidualnie pod kątem pacjenta w zależności od jego wieku, chorób współtowarzyszących oraz chęci wyeliminowania działań niepożądanych.

Oprócz leczenia miejscowego, u dzieci stosuje się naświetlania jako uzupełniający element terapii ogólnej. Fototerapia jest głównie stosowana u osób z lekką i średnią postacią łuszczycy oraz polecana głównie dla dzieci, które mają ukończone 7 lat.

Dieta przy łuszczycy kropelkowatej

Mimo licznie prowadzonych badań w zakresie żywienia u osób z łuszczycą, nie opracowano dotąd żadnych oficjalnych wytycznych związanych z dietą w chorobach skóry. Wynika to przede wszystkim z różnego sposobu życia osób z łuszczycą - ich aktywności zarówno pod kątem zawodowym, jak i fizycznym, częstotliwości i rodzaju występowania chorób współtowarzyszących, wieku oraz ogólnego stanu zdrowia.

Mimo to, lekarze dermatolodzy wraz z dietetykami, opracowali listę diet, które są rekomendowane pacjentom z łuszczycą. Mają one na celu zminimalizowanie stanu zapalnego skóry, redukcję zmian, złagodzenie objawów towarzyszących chorobie oraz wydłużenie czasu remisji.

Do diet polecanych w łuszczycy zaliczamy:

• dietę śródziemnomorską - uwzględniającą zwiększoną podaż owoców, warzyw, roślin strączkowych, zbóż i oliwy z oliwek, przy jednoczesnym ograniczeniu czerwonego mięsa, produktów mlecznych i alkoholu.
• dietę bezglutenową - bazująca na ograniczeniu spożycia produktów zawierających gluten, który w nadmiernej ilości może wpływać na zaostrzenie skórnych wykwitów.
• dietę ketogeniczną - zalecana osobom w walce z nadmiernymi kilogramami. Nadwaga i otyłość może potęgować wzmożone objawy łuszczycy oraz spowalniać, a nawet utrudniać, terapię.
• dieta wegetariańska - opierająca się na konsumpcji owoców, warzyw i ryb. Może ona spowodować złagodzenie stanu zapalnego skóry.

Oprócz odpowiednio dobranej diety, osoby z łuszczycą kropelkowatą powinny pamiętać o prawidłowej suplementacji - chociażby witaminy D, która pomaga w walce z chorobą. Wpływa ona na przyspieszenie procesu regeneracji naskórka oraz skutecznie wydłuża stan remisji.

Leczenie łuszczycy kropelkowatej

Leczenie łuszczycy kropelkowatej to spore wyzwanie terapeutyczne dla lekarzy dermatologów zarówno wśród osób dorosłych, jak i dzieci. Badania kliniczne z udziałem dzieci i młodzieży są mało znane i popularne, głównie ze względu na uwarunkowania prawne i etyczne, trudno jest więc dobrać jedną i sprawdzoną metodę leczenia.

Według dermatologów najprostszym sposobem leczenia zmian skórnych jest ich podział ze względu na zasięg działania:

• leczenie miejscowe - uwzględniające działanie preparatów nanoszonych na skórę,
• leczenie ogólne (systemowe) - łączące preparaty zewnętrzne oraz wewnętrzne.

Do leczenia miejscowego łuszczycy kropelkowatej wykorzystuje się emolienty, glikosteroidy, cygnolinę, dziegcie czy pochodne witaminy D. Ich działanie polega na hamowaniu proliferacji naskórka i częściowym działaniem przeciwzapalnym.

Leczenie ogólnoustrojowe stosowane jest głównie u pacjentów z ciężką postacią łuszczycy. Pacjentom podawane są leki cytostatyczne np. metotreksat, antybiotyki, retinoidy czy Cyklosporyna A.

Suplementy i witaminy mogą mieć dobry wpływ na stan skóry. Specjaliści z Medical News Today zalecają uzupełnienie niedoborów witamin - szczególnie A, D, E i K. Witamina D działa pozytywnie na zmiany łuszczycowe, jednakże w przypadku witaminy A i jej pochodnych należy stosować ją pod nadzorem lekarza.

Należy pamiętać, że w przypadku łuszczycy każda forma leczenia powinna być dobrana indywidualnie do pacjenta uwzględniając jego potrzeby oraz wskazania.