Suplementacja diety w łuszczycy
Łuszczyca to przewlekła, nawracająca zapalna choroba skóry o nie do końca znanej etiologii. Dotyka ona średnio ok. 2 proc. całej populacji na świecie. Charakteryzuje się powstawaniem na skórze czerwonobrunatnych wykwitów pokrytych srebrzystą łuską, którym towarzyszy nadmierna proliferacja.
Obecnie uważa się, że jednym z czynników predysponujących do jej uaktywnienia są uwarunkowania genetyczne. Dotyczy to przede wszystkim łuszczycy typu I, czyli tzw. łuszczycy młodzieńczej. U części pacjentów wpływ na zaostrzanie się zmian skórnych mają czynniki środowiskowe wpływające na wydłużenie czasu terapeutycznego oraz na zwiększenie wysiewu. Do jednych z takich czynników zaliczamy nieprawidłowe żywienie polegające na niedostarczeniu organizmu potrzebnych składników pokarmowych.
Suplementacja diety w łuszczycy ma na celu uzupełnienie niedoborów składników odżywczych co jest szczególnie ważne w dietach eliminacyjnych czy redukcyjnych, które często stosowane są przez pacjentów z problemami dermatologicznymi. Diety restrykcyjne, polegające na spadku masy ciała, są trudne do zbilansowania. Wymagają one od pacjenta sporej wiedzy i konsekwencji aby dostarczyć organizmowi odpowiednich składników bez ich spożywania konkretnych produktów.
Podpowiadamy, jakie suplementy diety należy stosować w łuszczycy aby dostarczyć organizmowi odpowiednie witaminy, składniki mineralne i inne substancje odżywcze.
Nienasycone kwasy tłuszczowe
Naukowcy podkreślają, że u osób z łuszczycą dochodzi do zaburzeń przemian nienasyconych kwasów tłuszczowych czego wynikiem jest nie tylko sucha, łuszcząca się skóra ale także jej rogowacenie, w tym obniżona zawartość ceramidów i lipidów.
Podstawą diety u osób z łuszczycą są wielonienasycone kwasy tłuszczowe zaliczane do grupy lipidów dostarczanych z pożywieniem. Należą one do rodziny kwasów omega-3 i omega-6. Cechuje ich duże działanie przeciwzapalne przyczyniające się do zmniejszania stresu oksydacyjnego - uszkodzenia wszystkich składników komórki.
Produkty z przemian kwasów omega-3 odgrywają znaczną rolę w redukcji stanu zapalnego oraz poprawy funkcjonowania skóry zabezpieczając ją przed nadmierną utratą wody i uszkodzeniami. Do grupy kwasów omega-3 zaliczamy:
- kwas α-linolenowy (ALA),
- kwas eikozapentaenowy (EPA),
- kwas dokozaheksaenowy (DHA).
Z kolei kwasy omega-6 wpływają na ogólne polepszenie kondycji skóry, poprawiając jej stan nawilżenia chroniąc ją przed podrażnieniami. Do rodziny kwasów omega-6 należą:
- kwas linolowy (LA),
- kwas arachidonowy (AA).
Dobrym źródłem wielonienasyconych kwasów tłuszczowych są zarówno ryby, owoce morza jak i algi. Znajdziemy je także w olejach roślinnych np. oleju lniany, rzepakowym czy sojowym.
Suplementacja witaminą D
Powszechnie uważa się, że główną rolą witaminy D jest zachowanie odpowiedniego wzrostu budowy i mineralizacji kości. Coraz częściej mówi się jednak o jej dobroczynnym wpływie na odporność oraz na stan naskórka. Badania pokazują, że regularne spożycie witaminy D ma wpływ na zachowanie odpowiedniej proliferacji naskórka oraz na stymulację apoptozy komórek naszego organizmu.
Witamina D to jedna z witamin, którą można naturalnie suplementować. Poprzez naturalne suplementowanie rozumiemy dostarczanie jej do organizmu w wyniku naświetlania promieniami słonecznymi. Dane z piśmiennictwa pokazują, że średnio w 80 - 90 proc. syntezujemy ją w skórze z udziałem promieni UVB, czyli podczas regularnego przebywania na świeżym powietrzu.
Ze względu na nasz klimat, nie jesteśmy w stanie dostarczać organizmowi niezbędnej witaminy D narażając się na jej niedobory. Jest to szczególnie odczuwalne dla osób z łuszczycą, u których brak witaminy D widać w postaci zaostrzenia się zmian skórnych.
Pacjenci z łuszczycą powinni suplementować witaminę D w postaci 2000 j/m dziennie. Mając na uwadze, że jej źródło występowania w produktach spożywczych jest ubogie, należy codzienną dietę wzbogać o różnego rodzaju preparaty farmaceutyczne czyli suplementy. Zawierają one zazwyczaj pochodne hydroksylowane witaminy D3, które są bezpieczne do spożycia. Pamiętając o tym, że witaminy D nie da się przedawkować.
Dieta lekkostrawna w okresie zaostrzania stanu zapalnego
Wielu dietetyków poleca osobom z łuszczycą aby w okresie zaostrzania się stanu zapalnego przechodzili na tzw. dietę lekkostrawną. Uwzględnia ona głównie spożycie warzyw i owoców przy jednoczesnym ograniczeniu podaży tłuszczów zwierzęcych. Celem tego jest zmniejszenie spożycia kwasu arachidonowego, który w nadmiarze może powodować poważne stany zapalne skóry prowadząc do utraty jej nawilżenia i jędrności.
Zaletą diety lekkostrawnej w łuszczycy jest wyeliminowanie z diety prozapalnych leukotrienów znajdujących się w produktach zwierzęcych. W codziennym jadłospisie uwzględniamy:
- duże ilości roślin strączkowych,
- kasz i zbóż,
- warzyw (z wyłączeniem warzyw psiankowatych(,
- owoców,
- orzechów,
- grzybów.
Tym samym pacjenci z łuszczycą przyjmują mniej kwasów tłuszczowych nasyconych i cholesterolu, co wpływa nie tylko na zmniejszenie stanu zapalnego ale również pomaga w walce z nadwagą i otyłością. Dieta lekkostrawna może prowadzić do złagodzenia objawów towarzyszących łuszczycy oraz do redukcji masy ciała.
Łuszczyca a dieta odchudzająca
Wielu pacjentów z łuszczycą zmaga się również z otyłością. Dietetycy współpracujący z osobami z przewlekłymi chorobami skóry podkreślają, że dla wielu z nich ważne jest przestrzeganie diet uwzględniających odpowiednie spożycie kalorii. Jedną z diet odchudzających zalecanych dla wszystkich zmagających się z dermatozami i otyłością są diety niskoenergetyczne.
Rola diet niskoenergetycznych polega na zmniejszeniu liczby spożywanych kalorii ograniczając przy tym rodzaj dostarczanych produktów. Podobnie, jak w przypadku diet lekkostrawnych przy dietach odchudzających ważne jest ograniczenie - a nawet wyeliminowanie - ze swojego jadłospisu produktów pochodzenia zwierzęcego mogących mieć właściwości prozapalne.
W dietach niskoenergetycznych, zwanych również niskolaroczynymi, ograniczamy zazwyczaj spożycie tłuszczów i węglowodanów. Ma to nie tylko za zadanie zmniejszenie masy ciała, ale także złagodzenie objawów chorobowych. Badania na temat związku otyłości z łuszczycą wykazały, że diety redukcyjne mają zbawienny wpływ na poprawę stanu skóry oraz skrócenie czasu terapii. Spadek wagi wpływał znacząco na złagodzenie przebiegu choroby oraz na polepszenie odpowiedzi terapeutycznej.