Łuszczyca a leczenie bez recepty - metody i porady specjalistów
2020-10-20
Łuszczyca to jedna z najczęściej występujących dermatoz dotycząca średnio 2-3 proc. populacji całej ludzkości. Chorują na nią zarówno dzieci, jak i dorośli. Kobiety i mężczyźni. Może uaktywniać się w każdym wieku - nawet we wczesnym okresie niemowlęctwa. Choć dermatolodzy uważają, że jej leczenie jest trudne i wymagające od pacjenta wiele wysiłku, może ono przynieść dobre rezultaty terapeutyczne w postaci wydłużonego okresu remisji.
Zmiany skórne mogą różnić się od siebie wielkością, kształtem oraz lokalizacją. Związane jest to przede wszystkim z typem oraz rodzajem łuszczycy. Choroba najczęściej zajmuje łokcie, kolana, dłonie oraz owłosioną skórę głowy. Może obejmować również pachwiny, miejsca intymne. A nawet paznokcie - mówimy wtedy o zniszczeniu i zniekształceniu płytki paznokcia, która staje się krucha, łamliwa i podatna na urazy.
Pacjenci z łuszczycą uskarżają się również na towarzyszący chorobie świąd wyzwalający trudny do zahamowania odruch drapania. W jego wyniku dochodzi do mechanicznych uszkodzeń naskórka poprzez zdrapywanie wykwitów skórnych. Jego pozostałości, według dermatologów, przypominają zeskrobiny ze świecy dlatego w początkowej fazie diagnostyki należy wykluczyć inne choroby dermatologiczne takie, jak łupież czy grzybicę.
Tradycyjne leczenie łuszczycy opiera się na podawaniu pochodnych witamin D czy kortykosteroidów miejscowych o średniej i dużej sile działania - często w terapii łączonej dla wzmocnienia działania. Część jednak pacjentów nie decyduje się na leczenie sterydowe - głównie ze względu na możliwe skutki uboczne. Do najpopularniejszych zaliczamy:
Przy wyborze preparatów na łuszczycę bez recepty sugerujmy się ich przeznaczeniem oraz składem. Decydujmy się na produkty mające działanie zmiękczające i nawilżające naskórek, a przy tym redukujące nadmiernie zgromadzoną łuskę. Wybierajmy preparaty, które w swoim składzie zawierają np. kwas glikolowy czy kwas salicylowy odpowiedzialne za znormalizowanie procesu złuszczania naskórka.
Oprócz preparatów zewnętrznych w postaci kremów, maści czy żeli - wybierajmy produkty naturalne np. oleje roślinne czy wosk pszczeli. Doskonale sprawdzają się w roli okluzji - stosowane na skórę nawilżają ją, tworząc dodatkowo ochronny film. Ich zaletą jest łatwa dostępność, sposób aplikacji oraz brak skutków ubocznych.
Zadaniem preparatów dostępnych bez recepty jest:
Preparaty zewnętrzne to nie jedyna możliwość leczenia łuszczycy bez recepty. Do dyspozycji pacjentów pozostaje również:
Klasyczne objawy łuszczycy
Łuszczyca to zapalna, nawracająca choroba skóry objawiająca się pojawieniem na skórze czerwonych, zapalnych wykwitów. Często są one pokryte srebrzystą, lśniącą łuską powstającą w wyniku zaburzenia procesu namnażania się komórek skóry. Skóra z łuszczycą może być wyraźnie zaczerwieniona, wrażliwa na dotyk.Zmiany skórne mogą różnić się od siebie wielkością, kształtem oraz lokalizacją. Związane jest to przede wszystkim z typem oraz rodzajem łuszczycy. Choroba najczęściej zajmuje łokcie, kolana, dłonie oraz owłosioną skórę głowy. Może obejmować również pachwiny, miejsca intymne. A nawet paznokcie - mówimy wtedy o zniszczeniu i zniekształceniu płytki paznokcia, która staje się krucha, łamliwa i podatna na urazy.
Pacjenci z łuszczycą uskarżają się również na towarzyszący chorobie świąd wyzwalający trudny do zahamowania odruch drapania. W jego wyniku dochodzi do mechanicznych uszkodzeń naskórka poprzez zdrapywanie wykwitów skórnych. Jego pozostałości, według dermatologów, przypominają zeskrobiny ze świecy dlatego w początkowej fazie diagnostyki należy wykluczyć inne choroby dermatologiczne takie, jak łupież czy grzybicę.
Leczenie łuszczycy bez recepty – metody
Podstawowym problemem, z którym na co dzień borykają się pacjenci z łuszczycą jest długotrwały okres jej leczenia. Przewlekłe dermatozy charakteryzują się powolnymi rezultatami w zakresie widocznej poprawny naskórka. Wymagają również od chorego regularności i zaangażowania w prowadzone leczenie. Dotyczy to szczególnie leczenia miejscowego obejmującego stosowanie zewnętrznych preparatów.Tradycyjne leczenie łuszczycy opiera się na podawaniu pochodnych witamin D czy kortykosteroidów miejscowych o średniej i dużej sile działania - często w terapii łączonej dla wzmocnienia działania. Część jednak pacjentów nie decyduje się na leczenie sterydowe - głównie ze względu na możliwe skutki uboczne. Do najpopularniejszych zaliczamy:
- uszkodzenia skóry,
- zaburzenia pigmentacji,
- uwidocznienie naszych krwionośnych (pojawienie się tzw. naczynek),
- wypryski skórne,
- rozstępy.
Przy wyborze preparatów na łuszczycę bez recepty sugerujmy się ich przeznaczeniem oraz składem. Decydujmy się na produkty mające działanie zmiękczające i nawilżające naskórek, a przy tym redukujące nadmiernie zgromadzoną łuskę. Wybierajmy preparaty, które w swoim składzie zawierają np. kwas glikolowy czy kwas salicylowy odpowiedzialne za znormalizowanie procesu złuszczania naskórka.
Oprócz preparatów zewnętrznych w postaci kremów, maści czy żeli - wybierajmy produkty naturalne np. oleje roślinne czy wosk pszczeli. Doskonale sprawdzają się w roli okluzji - stosowane na skórę nawilżają ją, tworząc dodatkowo ochronny film. Ich zaletą jest łatwa dostępność, sposób aplikacji oraz brak skutków ubocznych.
Czy można wyleczyć łuszczycę środkami dostępnymi bez recepty?
Łuszczyca to przewlekła, nieuleczalna choroba. Oznacza to, że choć nie da się z niej całkowicie wyleczyć, można żyć z nią przez lata bezobjawowo. Podstawą w leczeniu łuszczycy środkami dostępnymi bez recepty jest regularność ich stosowania oraz ich odpowiedni dobór.Zadaniem preparatów dostępnych bez recepty jest:
- odbudowa bariery lipidowej naskórka i uzupełnienie jej deficytów,
- rozpuszczenie zrogowaciałego naskórka,
- zapobieganie namnażaniu się naskórka,
- zniwelowanie świądu,
- zminimalizowanie stanów zapalnych.
Preparaty zewnętrzne to nie jedyna możliwość leczenia łuszczycy bez recepty. Do dyspozycji pacjentów pozostaje również:
- fototerapia (np. naświetlanie w warunkach domowych),
- odpowiednia suplementacja (np. suplementy z mleka kobylego),
- prawidłowo opracowana dieta (zgodnie z ogólnym stanem zdrowia),
- kąpiele wodne (np. sól z morza martwego),
- aktywność fizyczna i ogólna profilaktyka zdrowotna.
Pokaż więcej wpisów z
Październik 2020