Łuszczyca a choroby wewnętrzne - choroby nerek, miażdżyca
Łuszczyca to przewlekła, nawrotowa i niezakaźna choroba skóry o nieznanej etiologii, z którą wg różnych danych zmaga się średnio ok. 2-4 proc. ogółu całej populacji. Do jej uaktywnienia może dojść w każdym wieku - zmagają się z nią zarówno dzieci, jak i dorośli, kobiety i mężczyźni.
Przyczyny występowania łuszczycy nie zostały do końca poznane, chociaż coraz częściej mówi się o wpływie zarówno czynników środowiskowych, immunologicznych jak i genetycznych.
Łuszczycę zaliczamy do chorób autoimmunologicznych występujących razem z innymi chorobami z tej grupy. U pacjentów z tą dermatozą najczęściej stwierdzamy choroby stawów, tkanki łącznej, zespołu metaboliczne, choroby serca i nerek.
Łuszczyca a zespół metaboliczny
Łuszczyca jako choroba ogólnoustrojowa może przyczynić się do rozwoju zaburzeń metabolicznych do których najczęściej zaliczamy:
- otyłość,
- cukrzycę,
- zbyt wysoki poziom cholesterolu,
- nadciśnienie tętnicze.
Lekarze podkreślają, że głównym czynnikiem etiopatologicznym wpływającym na występowanie zespołu metabolicznego (ang. metabolic syndrome – MS) jest insulinooporność, która może prowadzić do zwiększenia ryzyka pojawienia się chorób sercowo-naczyniowych.
U pacjentów z łuszczycą, u których stwierdzono występowanie MS, zaobserwowano objawy współtowarzyszące np. otyłość brzuszną, podwyższone ciśnienie tętnicze krwi czy upośledzona tolerancja glukozy.
Łuszczyca a choroby serca
Choroby układu krążenia, w tym choroby serca, to jedne z najczęściej występujących w Polsce. Do najbardziej powszechnych należy:
- miażdżyca,
- choroba wieńcowa,
- choroba mięśnia sercowego,
- wrodzone i nabyte choroby serca.
Łuszczyca częściej diagnozowana jest u osób, u których występują choroby sercowo-naczyniowe. Według statystyk, pacjenci z dermatozą bardziej narażeni są na zawały serca i udary mózgu. Prawdopodobnie czynnikiem wyzwalającym zmiany skórne w przypadku chorób serca jest stosowanie leków z grupy beta-blokerów mogących powodować ciężkie, zapalne stany skóry.
Doświadczenia pokazują, że przyczyną takiego stanu rzeczy tkwi w działaniu beta-adrenolityków polegających m.in. na rozkładzie uszkodzonych komponentów komórkowych. Wskutek tego dochodzi do wywołania immunologicznych reakcji zapalnych.
Łuszczyca a choroby nerek
Według nefrologów osoby z łuszczycą są aż 4 krotnie częściej narażone na choroby nerek niż osoby zdrowe. Dotyczy to przede wszystkim pacjentów z umiarkowaną i ciężką postacią choroby.
Choć mechanizm rozwoju chorób nerek u osób z łuszczycą wciąż nie został poznany, przyjmuje się, że może mieć on związek z podwyższonym poziomem albuminurii, czyli albuminów w moczu, za których produkcję w naszym organizmie odpowiada wątroba. Mówi się również o nieprawidłowym parametrze azotu mocznika - jego niski poziom może wskazywać nie tylko na problemy z wydolnością wątroby, ale również być wynikiem stosowania diety niskobiałkowej czy ogólnego niedożywienia.